Καθώς φέτος συμπληρώνεται ένας αιώνας από τον ξεριζωμό της ελληνικής παρουσίας στη Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη η Ιερά Μητρόπολη Λαρίσης και Τυρνάβου και το Λύκειον των Ελληνίδων Λάρισας την Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2022, και ώρα 21.00 στο Κηποθέατρο Αλκαζάρ, θα ζωντανέψουν μνήμες της Μικράς Ασίας ακουμπώντας στο τραύμα του ξεριζωμού του 1922. Στόχος είναι να παραμείνει ζωντανή η ανάμνηση, να διατηρηθεί με κάθε λεπτομέρεια η προσφυγική εμπειρία στη μνήμη, προσωπική αλλά και συλλογική. Αυτό το δράμα, που συγκλόνισε βαθιά την ελληνική ψυχή, είναι αποτυπωμένο στη λαϊκή παράδοση της Μικράς Ασίας. Μέσα από τη μουσική, το χορό και το τραγούδι αποτυπώνονται η ζωή στις αλησμόνητες πατρίδες, η Καταστροφή του 1922, ο βίαιος εκτοπισμός, το αίσθημα της απώλειας, της νοσταλγίας και η προσφυγιά.
Η παράσταση «Αγκαλιάζοντας τη γη της Μικράς Ασίας» είναι προϊόν έρευνας, μελέτης, και σκηνικής παρουσίασης του Δημήτρη Α. Τσιπλακούλη, καλλιτεχνικού υπεύθυνου του Λυκείου των Ελληνίδων Λάρισας. Είναι ένα αφιέρωμα γεμάτο ένταση και συγκινησιακή φόρτιση, το οποίο θα διδάξει, θα συναρπάσει και θα δονήσει τη συνείδηση του θεατή. Σ’ αυτό θα συνεισφέρουν και οι εξαιρετικοί μουσικοί που συμμετέχουν και βέβαια η έμπειρη χορευτική ομάδα εκπροσώπησης του Λυκείου των Ελληνίδων η οποία θα ερμηνεύσει με απαράμιλλο τρόπο τους χορούς μας και τα τραγούδια μας.
Οι χοροί και τα τραγούδια, όπως και οι αφηγήσεις – προσωπικές μαρτυρίες ή λογοτεχνικά έργα, παρουσιάζουν μια εξιδανικευμένη εικόνα του τόπου προέλευσης των προσφύγων, όπου η πατρίδα, εκτός από «χαμένη», γίνεται και «αλησμόνητη». Η ζωή εκεί παρουσιάζεται ονειρική και εκ διαμέτρου αντίθετη με την καταθλιπτική και γκρίζα εικόνα της καταστροφής και της προσφυγιάς. Οφείλουμε, λοιπόν, να διαφυλάξουμε τη μνήμη για να μας διδάσκει τον αναστοχασμό και την ομοψυχία. Δεν ξεχνούμε ότι η Μικρασία της αρχαιότητας, του Βυζαντίου αλλά και των Φώτη Κόντογλου, Ηλία Βενέζη, Κοσμά Πολίτη, Διδώς Σωτηρίου, Μανώλη Καλομοίρη, Γιάννη Κωνσταντινίδη κ.ά., του ρεμπέτικου και της παράδοσης είναι η Μικρασία της δικής μας πατρίδας, που σημάδεψε τις τύχες του Ελληνισμού με ανεξίτηλο τρόπο, ως καρδιά της παντοτινής Ρωμιοσύνης.
