26 Ιουνίου, 2021
8:56 μμ

Βασίλης Σπανούλης: Όταν η Λάρισα γέννησε έναν G.O.A.T. του Eυρωπαϊκού μπάσκετ

*G.O.A.T. (αγγλικό αρκτικόλεξο) = Greatest of all time – ο καλύτερος όλων των εποχών (στον τομέα του)

Ο Βασίλης Σπανούλης ανακοίνωσε την απόσυρση του από το μπάσκετ. Ο V-Span με μια ανάρτηση στο προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram έκανε γνωστή την πρόθεση του να βάλει τέλος στην καριέρα του στην ηλικία των 39 ετών.

Αναλυτικά τα όσα έγραψε:

“Πριν από λίγο ανακοίνωσα στους προέδρους ότι ήρθε η ώρα να κλείσει το μεγαλύτερο κεφάλαιο της ζωής μου και τους ευχαρίστησα για όσα πετύχαμε μαζί.

Ήταν μια δύσκολη απόφαση αλλά δεν ήταν στενάχωρη.

Το μπάσκετ μου χάρισε ένα ανεπανάληπτο ταξίδι γεμάτο από έντονες στιγμές και μεγάλες συγκινήσεις. Μου έδωσε τα πάντα και του έδωσα τα πάντα.

Ο Ολυμπιακός αποδείχτηκε το πεπρωμένο μου και το πιο όμορφο λιμάνι μου. Φεύγω περήφανος για όσα σπουδαία κατακτήθηκαν αλλά και για όσα μετά από σκληρή μάχη χάθηκαν. Πάνω απ’ όλα φεύγω γεμάτος, γιατί έζησα περισσότερα απ’ όσα ονειρεύτηκα.

Μέσα από την καρδιά μου θέλω να ευχαριστήσω όλους όσοι ήταν στο πλευρό μου όλα αυτά τα χρόνια, τους προέδρους, τους προπονητές, τους συμπαίκτες, τους συνεργάτες και τους αντιπάλους, μα πάνω από όλα θέλω να ευχαριστήσω όλους τους φιλάθλους για την αγάπη τους. Αυτή η αγάπη ήταν που μου έδινε τη δύναμη να προσπαθώ πιο σκληρά κάθε μέρα κι αυτή η αγάπη θα είναι για πάντα οδηγός μου.

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ. ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ, ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΟΝΕΙΡΕΥΤΗΚΕ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ ΜΠΑΣΚΕΤ…”

Ο Kill Bill, που έγραψε με χρυσά γράμματα το όνομά του στην ιστορία του Ολυμπιακού, αλλά και ολόκληρου του ευρωπαϊκού μπάσκετ, αποφάσισε λοιπόν, να ολοκληρώσει την καριέρα του. Μια καριέρα γεμάτη τίτλους, διακρίσεις και σπουδαίες επιτυχίες. Ενας από τους κορυφαίους παίκτες των τελευταίων δεκαετιών στην Ευρώπη. Ενας πραγματικός θρύλος. Οι κορυφές που κατέκτησε είναι πολλές και γνωστές. Η ιδιοσυγκρασία του δεν του επέτρεπε να μην συνεχίσει να γράφει ιστορία όλα αυτά τα χρόνια.

Αυτή η περιπέτεια του στο κόσμο του μπάσκετ ξεκίνησε το 1999. Στην Λάρισα. Στον τόπο γενέτειρας του και στον Γυμναστικό Σύλλογο Λάρισας, γνωστό στους Λαρισαίους ως “Γου Σου Λου”. Όταν υπέγραψε το πρώτο επαγγελματικό του συμβόλαιο με την τοπική ομάδα. Από εκεί και πέρα, η συνέχεια γνωστή: Μαρούσι, Παναθηναϊκός, Ρόκετς, ξανά Παναθηναϊκός και ύστερα στο μεγάλο λιμάνι της καρδιάς του, τον Ολυμπιακό.

Παρακάτω μπορείτε να δείτε την φωτογραφία που έβγαλε ο Σπανούλης, μετά την υπογραφή του πρώτου επαγγελματικού συμβολαίου του μαζί με τον δημοσιογράφο της τοπικής εφημερίδας “Ελευθερία”, Σωτήρη Κέλλα.

Η ιστορία ενός 10χρονου που ονειρευόταν την κορυφή του μπάσκετ… και την κατέκτησε

Μία καριέρα γεμάτη τίτλους, προσωπικές διακρίσεις και ρεκόρ που έχουν περάσει στην ιστορία, όπως φυσικά και η μετακίνηση του από τον Παναθηναϊκό στον Ολυμπιακό το καλοκαίρι του 2010, η οποία προκάλεσε σοκ στην κοινωνία του μπάσκετ.

Γεννημένος στη Λάρισα στις 7 Αυγούστου 1982 από μικρός κόλλησε το μικρόβιο του αθλητισμού και παρόλο που ασχολήθηκε και με το ποδόσφαιρο και με την κολύμβηση επέλεξε (ευτυχώς για όλους) το μπάσκετ.

«Από μικρός ήμουν ο καλύτερος και καθότι εγωϊστής ήθελα πάντα να ξεχωρίζω κι έτσι γύριζα περήφανος στο σπίτι μου», είχε παραδεχθεί πριν από κάποια χρόνια, ωστόσο η αλήθεια είναι ότι από μικρός έμαθε επίσης πως η ζωή είναι γεμάτη δυσκολίες.

Στα 15 του χρόνια έχασε τον πατέρα του Θανάση, ο οποίος «έσβησε» μέσα σε 2 μήνες χτυπημένος από τον καρκίνο κι ο Βασίλης με τον κατά τρία χρόνια μεγαλύτερο αδερφό του Δημήτρη έγιναν υποχρεωτικά οι άνδρες του σπιτιού.

«Εκείνη την ημέρα αντίκρισα τη ζωή μπροστά μου. Ήμουν 15 χρόνων και συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να παλέψω για να επιβιώσω. Ο αδερφός μου επηρεάστηκε πολύ, μάλιστα έχει και στα δύο του χέρια τατουάζ με τη μορφή του πατέρα μας. Εγώ σκλήρυνα απότομα και σκέφτηκα ότι πρέπει να βγω απότομα στην επίθεση και να αμυνθώ».

Αυτό που δεν άλλαξε μέσα του ήταν η απόφαση του να ασχοληθεί αποκλειστικά με το μπάσκετ (το είχε ανακοινώσει από την ηλικία των 10 ετών στους γονείς του) κι αφού έλαμψε σε διάφορες αναπτυξιακές διοργανώσεις (παίδων, εφήβων) και έκανε την εμφάνιση του στην ελληνική Α1 με τη φανέλα του Γυμναστικού Λάρισας στα 21 του άφησε το σπίτι για να μετακομίσει στην Αθήνα και το Μαρούσι.

Η πρώτη χρονιά ήταν περίοδος προσαρμογής χωρίς να κάνει ιδιαίτερο θόρυβο, ωστόσο στη δεύτερη του σεζόν ο Βασίλης άρχισε να ξεδιπλώνει το ταλέντο του για να κληθεί στην εθνική ανδρών και να επιλεχθεί στο Νο50 του draft από το Ντάλας που παραχώρησε όμως τα δικαιώματα του στην Ατλάντα.

Οι σειρήνες του NBA δεν του παίρνουν τα μυαλά, αλλά το καλοκαίρι του 2005 ο Παύλος Γιαννακόπουλος τον παίρνει στον Παναθηναϊκό (εκείνη τη χρονιά έχει αναδειχθεί πρωταθλlητής Ευρώπης στο Βελίγράδι με την Εθνική) και υπό τις οδηγίες του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς ο «Μπίλης» γίνεται… Kill Bill!

Αναδεικνύεται ρούκι της χρονιάς στην Euroleague και το 2006 στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ιαπωνίας κάνει όργια (μαζί με όλη την ομάδα) με αποκορύφωμα τον περίφημο ημιτελικό της Σαϊτάμα όπου νικήσαμε τις ΗΠΑ. Κι εκείνο το ματς έφερε και πάλι το NBA στα πόδια του με τους Χιούστον Ρόκετς να τον φέρνουν στην άλλη άκρη του Ατλαντικού.

Αφήνοντας την… ζώνη ασφαλείας που του παρείχε ο Παναθηναϊκός (του Γιαννακόπουλου, του Ομπράντοβιτς και των λοιπών αστεριών) ο Σπανούλης αποδέχεται το ρίσκο, αλλά στο μαγικό κόσμο του NBA τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως θα περίμενε ο ίδιος.

Σ’ ένα διαφορετικό περιβάλλον, είναι ξανά ο… ρούκι που πρέπει να αποδείξει, αλλά χωρίς να έχει την ανάλογη στήριξη και κατανόηση από τη νέα του οικογένεια. Ο Έλληνας δεν ήταν επιλογή του προπονητή της ομάδας Τζεφ Βαν Γκάντι ο οποίος προσπάθησε να τον μεταμορφώσει σ’ έναν διαφορετικό παίκτη και σε κάθε ευκαιρία έδειχνε την απέχθεια του.
Αυτός όμως που έβλεπε όσα δεν έβλεπε ο Βαν Γκάντι ήταν ο τεράστιος Γκρεγκ Πόποβιτς που του ζήτησε να πάει στους Σαν Αντόνιο Σπερς, όμως ο Σπανούλης είχε πάρει απόφαση να επιστρέψει στην Ελλάδα και ένα χρόνο μετά ντύθηκε ξανά στα πράσινα.

Εκείνη την εποχή το παρατσούκλι του ήταν V-Span και μαζί με Διαμαντίδη, Γιασικεβίτσιους, Τσαρτσαρή, Μπατίστ δημιουργούν μια απίθανη ομάδα η οποία κατακτά τρία σερί πρωταθλήματος και την Euroleague του 2009 στο Βερολίνο όπου ο Σπανούλης είναι καθοριστικός στον ημιτελικό με τον Ολυμπιακό και στο φινάλε αναδεικνύεται MVP…

Οι πράσινοι οπαδοί τον αποθεώνουν όμως ένα χρόνο αργότερα ο αγαπημένος τους Βασίλης γίνεται… εχθρός. Οι αδελφοί Αγγελόπουλοι τον πείθουν να γίνει ο ηγέτης του νέου Ολυμπιακού κι ο Βασίλης που ένιωθε να ζει στην (αγωνιστική) σκιά του Δημήτρη Διαμαντίδη (με τον οποίο είχε και έχει εξαιρετικές σχέσεις) παίρνει μία ακόμη απόφαση υψηλού ρίσκου λέγοντας ναι στη μετακίνηση του στον αιώνιο εχθρό.

Μια απόφαση που σήμανε το τέλος της σχέσης του με τον Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς (ο πάγος έσπασε μόνο πέρσι τον Οκτώβριο όταν κόντρα στη Φενερμπαχτέ έφτασε στους 4.155 πόντους και έγινε ο πρώτος σκόρερ της Euroleague ξεπερνώτας τον Ναβάρο κι ο Σέρβος όρθιος τον χειροκροτούσε), αλλά ήταν η αρχή μιας νέας κατάστασης…

Το 2012 ήρθε η πρώτη μεγάλη δικαίωση με το έπος της Πόλης… Ο Ολυμπιακός κινδύνευε να μείνει εκτός Top 16, αλλά προκρίθηκε στο φάιναλ φορ όπου στον ημιτελικό άφησε εκτός την Μπαρτσελόνα και στον τελικό αντιμετώπισε το απόλυτο φαβορί ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Οι Ρώσοι προηγήθηκαν με 19 πόντους και ετοίμαζαν τις σαμπάνιες, αλλά ο Σπανούλης, ο Πρίντεζης, ο Παπανικολάου και οι υπόλοιποι οδήγησαν τον Ολυμπιακό σε μια απίθανη ανατροπή και στην κατάκτηση του τίτλου.

Η δεύτερη στη σειρά κατάκτηση Ευρωλίγκας με τον Ολυμπιακό, τον Μάιο του 2013 στην O2 Arena του Λονδίνου

Ο Σπανούλης είχε πλέον αποδείξει και στον πλέον δύσπιστο ότι μπορούσε να είναι ηγέτης και να οδηγήσει την ομάδα του στην κορυφή… Κι αν υπήρχαν ακόμη άπιστοι Θωμάδες, την επόμενη χρονιά ο Ολυμπιακός φτάνει και πάλι στον τελικό του Λονδίνου και επιστρέφει από το -20 κόντρα στην Ρεάλ για να κατακτήσει ξανά τον τίτλο. Τρίτη Euroleague, τρίτος τίτλος MVP για παιδί από τη Λάρισα που ήθελε να κερδίζει τους πάντες.

Το όνομα του κάθε καλοκαίρι βρίσκονταν στα πρωτοσέλιδα ελληνικών και ξένων ΜΜΕ καθώς όλοι οι κολοσσοί του Ευρωπαϊκού μπάσκετ ήθελαν να τον εντάξουν στη δύναμη τους (για παράδειγμα η ΤΣΣΚΑ δεν άντεχε σε κάθε κρίσιμο παιχνίδι να την σκοτώνει με οποιονδήποτε τρόπο) αλλά ο οικογενειάρχης (πλέον) Σπανούλης είχε βρει το λιμάνι του στον Ολυμπιακό και δεν έφυγε ποτέ από εκεί…

Κι όσο κι αν το αντίο του δεν ήταν αυτό που θα περίμενε ο ίδιος (αλλά και όλοι μας) ο Kill Bill, ο V-Span, ο «Μπίλης» είναι από τις περιπτώσεις που δεν ισχύει το «η τελευταία εικόνα είναι αυτή που μένει».

Γιατί σ’ αυτά τα σχεδόν 30 χρόνια που βρέθηκε με την πορτοκαλί μπάλα στο χέρι, ο Βασίλης Σπανούλης έζησε (όπως έγραψε στην αποχαιρετηστήρια δήλωση του) «ένα ανεπανάληπτο ταξίδι», όμως από ένα σημείο και μετά δεν ήταν ένας απλός ταξιδιώτης, αλλά ο καπετάνιος του καραβιού. Που ήξερε πως να το κουμαντάρει σε κάθε φορτούνα και να το επιστρέφει σε ήρεμα νερά…

Κι αυτό το παιδί που ονειρεύτηκε να παίξει μπάσκετ όχι μόνο τα κατάφερε, αλλά μπόρεσε να γίνει παράδειγμα προς μίμηση για όλα όσα πέτυχε στη ζωή του.

Διακρίσεις και βραβεύσεις:

Πρώτος σκόρερ όλων των εποχών στην euroleague (2020)
3× Euroleague (2009, 2012, 2013)
FIBA Intercontinental Cup (2013)
Euroleague MVP (2013)
3× Euroleague Final Four MVP (2009, 2012, 2013)
FIBA Intercontinental Cup MVP (2013)
8× All-Euroleague Team3× Κορυφαία Πεντάδα Euroleague (2012, 2013, 2015)
5× Δεύτερη Κορυφαία Πεντάδα Euroleague (2006, 2009, 2011, 2014, 2018)
Κορυφαία Πεντάδα Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος FIBA (2009)
2× Κορυφαίος Καλαθοσφαιριστής στην Ευρώπη σύμφωνα με το Eurobasket.com (2012, 2013)
Βαλκάνιος Αθλητής Της Χρονιάς (2009)
Βραβείο Τζιουζέπε Σιάκα Βατικανού – Κορυφαίος Αθλητής Στον Κόσμο (2013)
2× MVP Τουρνουά Ακρόπολις (2007, 2009)
7× Πρωταθλητής Ελλάδος (2006, 2008, 2009, 2010, 2012, 2015, 2016)
4× Κυπελλούχος Ελλάδος (2006, 2008, 2009, 2011)
3× MVP Πρωταθλήματος Ελλάδος (2009, 2012, 2016)
3× MVP Πρωταθλήματος Ελλάδας τελικός (2012, 2015, 2016)
10× Καλύτερη Πεντάδα Πρωταθλήματος Ελλάδος: (2005, 2006, 2008, 2009, 2011–2013, 2015, 2016, 2017)
10× Παιχνίδι All-Star της Ελληνικής Λίγκα (2005, 2006, 2008, 2009, 2010, 2011, 2013, 2014, 2018, 2019)
5× Πρώτος στις ασίστ στο Πρωτάθλημα Ελλάδος (2008, 2011–2013, 2015)
Κορυφαίος Νέος Παίκτης Ελληνικού Πρωταθλήματος (2003)
Περισσότερο Βελτιωμένος Παίκτης Ελληνικού Πρωταθλήματος (2004)