Στην αρχή ήταν απλά μια αναφορά στην κατηγορία “κόσμος” των ενημερωτικών σελίδων και εφημερίδων, έχοντας περάσει από αυτό τον πλανήτη SARS, Έμπολα, Γρίπη των πτηνών κλπ. το άκουσμα μια ίωσης από την Κίνα δε μας φόβισε.
Αργότερα άρχισαν όλοι να αναπαράγουν εκείνες τις αηδιαστικές φωτογραφίες με την νυχτερίδα μέσα σε ένα πιάτο σούπας.
Αηδιάσαμε, γελάσαμε αλλά ξέροντας τους Κινέζους ως λαό που οτιδήποτε κινείται, πετάει, κολυμπάει, αναπνέει το βλέπουν ως τροφή, το περάσαμε επίσης στο ντούκου…
Ώσπου ήρθε ο ιός στην γειτονική Ιταλία μέσω business class αεροπλάνου μάλιστα, ήρθανε οι πρώτοι θάνατοι, το πρώτο κλείσιμο καταστημάτων και καταλάβαμε ότι όλο αυτό δεν είναι… μια απλή ίωση όπως έλεγαν και λένε ορισμένοι.
Πέρασε λοιπόν ένας χρόνος από το πρώτο κρούσμα στη χώρα μας και την πρώτη απαγόρευση για τις εκδηλώσεις των καρναβαλιών και της Καθαράς Δευτέρας.
Σάββατο βράδυ 28 Φεβρουαρίου του 2020 είχα διασκεδάσει για τελευταία φορά σε κλειστό μαγαζί θυμάμαι. Χαμός γινόταν από καρναβαλιστές στα μπαρ εκείνο το βράδυ. Κανείς δε περίμενε όμως, στη συνέχεια, το μέγεθος όλου αυτού που θα ακολουθήσει.
Ένα χρόνο μετά και τα συναισθήματα των περισσότερων είναι περίεργα.
Μας έχουν λείψει οι έξοδοι, οι εκδηλώσεις, οι βόλτες, το γήπεδο, τα ξενύχτια…
Οι μέρες και οι εβδομάδες περνάνε εντελώς ανούσια και βαρετά, χωρίς συζητήσεις, γνωριμίες, σχέδια.
Ας ελπίσουμε να πάνε καλά οι σχεδιασμοί του κρατικού μηχανισμού και να κάνουμε έστω ένα πιο ελεύθερο Πάσχα φέτος και κατ’ επέκταση καλοκαίρι.
Ας ελπίσουμε επίσης, με τα εμβόλια να θωρακιστούμε και να τελειώσει αυτό το “κακό όνειρο” που πλέον έχει κρατήσει πολύ και έχει κουράσει.
Επίσης έχουν κουράσει οι συνωμοσιολόγοι, αναγνώστες της Ελ.Ωρας, ακροατές του Τράγκα και παντογνώστες της “αλήθειας” που μόνο αυτοί ξέρουν, κι ας έβγαλαν μόνο ΕΠΑΛ Τεχνικοί Μηχανολογικών Εγκαταστάσεων και Κατασκευών.
Το εμβόλιο είναι η μόνη σωτηρία μας – τελεία και παύλα, διαφορετικά καθίστε στα σπίτια σας και μη ξαναζείτε ελεύθεροι. Γιατί με το να είστε πολέμιοι του δείχνετε απλά ότι σας αρέσει η κατάσταση που ζούμε τώρα.
Η επιλογή δικιά σας, η κριτική δικιά μας…
Α.Π.
