Η ομαδική έκθεση με τίτλο ‘’Υφαίνοντας το Μέλλον Μέρος ΙΙ’’, που θα πραγματοποιηθεί στην Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας-Μουσείο Γ. Ι. Κατσίγρα από τις 24 Ιουνίου έως τις 31 Οκτωβρίου 2021, επικεντρώνεται στην γυναικεία φύση και δημιουργικότητα. Συμμετέχουν 29 γυναίκες καλλιτέχνιδες με διαφορετικά εκφραστικά μέσα: ζωγραφική, γλυπτική, εγκαταστάσεις, φωτογραφία, video και performance, μετουσιώνοντας τις παραδοσιακές μεθόδους όπως: το κέντημα, τον αργαλειό, το πλέξιμο και το ράψιμο, το μαλλί, τον καμβά, τα νήματα και τα υφάσματα, με έναν καινούργιο τρόπο και τα μεταλλάσσουν σε έργα σύγχρονης τέχνης, με αφετηρία την παράδοση, τα τοπικά ήθη και έθιμα.
Η επιμελήτρια Έφη Μιχάλαρου σημειώνει: «Η δική μου συνάντηση με την διεθνούς φήμης Αμερικανίδα καλλιτέχνιδα Janine Antoni, τον Ιανουάριο του 1996, ήταν αφετηρία της συγκεκριμένης έκθεσης, αφού έζησα 3 ολόκληρους μήνες, δίπλα της, καθημερινά, στον εκθεσιακό χώρο «Νίκος Κεσσανλής», στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, η οποία ύφαινε την κουβέρτα των ονείρων της, αφού το βράδυ ήταν συνδεδεμένη με μία συσκευή χαρτογράφησης της ηλεκτρικής δραστηριότητας του εγκεφάλου, που κατέγραφε τα όνειρά της και το πρωί ύφαινε στον δικό της μεταμοντέρνο αργαλειό την κουβέρτα με την οποία σκεπαζότανε. Τότε υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι κάποια στιγμή θα οργανώσω μια έκθεση με γυναίκες που χρησιμοποιούν παραδοσιακές μεθόδους και υλικά. Συνειδητοποιώντας τον σημαντικό ρόλο που έπαιξαν οι γυναίκες στην ιστορία, κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό, μέσα από την εργασία στο σπίτι, αλλά και στην ανάπτυξη της οικογένειας, ρόλος που αναγνωρίστηκε μόλις πρόσφατα.
Η ιδέα ωρίμασε μέσα στο χρόνο και μέσα από την έρευνα και την επεξεργασία του έργου καλλιτεχνών στην διεθνή και Ελληνική εικαστική σκηνή, το 2019, ξεκίνησε στην Αθήνα με μεγάλη επιτυχία το πρώτο μέρος του ‘’Υφαίνοντας το Μέλλον’’ και συνεχίζεται ως ένα work in progress, ερευνητικό εργαστήριο… αφού προστίθενται καινούργια έργα και καλλιτέχνιδες, συντείνοντας σε ένα νέο διάλογο με τον χώρο και τους θεατές. Δεύτερος και σημαντικός Σταθμός η Λάρισα και η Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας- Μουσείο Ι.Γ. Κατσίγρα, με καλλιτέχνιδες που συμπληρώνουν το εικαστικό παζλ και εντάσσοντας και το τοπικό στοιχείο, σε μία πολύ διαφορετική και πρωτότυπη έκθεση που συμμετέχουν 29 γυναίκες καλλιτέχνιδες, με έργα που συνυπάρχουν αρμονικά μεταξύ τους και στον χώρο, ενταγμένα σε έναν νέο πολύ ενδιαφέροντα διάλογο με τον θεατή.»
Την βραδιά των εγκαινίων, θα πραγματοποιηθεί performance από την Beskida Kajar μία από τις τέσσερις καλλιτέχνιδες που εκπροσωπούν την ομάδα Penelope’s Web, ιδρύτρια της οποίας είναι η Πέτροβα Μαργαρίτα, ενώ στην ομάδα εμπεριέχονται ακόμη, οι: Μπασδέκη Ευαγγελία και Χανιώτη Δήμητρα. Σχετικά με την performance η Μαργαρίτα Πέτροβα, σημειώνει: «Το “πέπλο” είναι ένα εικαστικό έργο της ομάδας Penelope’s web το οποίο δημιουργήθηκε το 2019 από τις Beskida Kraja, Margarita Petrova, Dimitra Chanioti και Clio Evi.
Το πέπλο ως δισυπόστατο σύμβολο μέσα από την ιστορικότητα της σημειολογίας του, από την στιγμή του γάμου της γυναίκας, ενσωμάτωνε τη ζωή και το θάνατο μαζί, αφού το ίδιο εκείνο νυφικό πέπλο θα γίνονταν αργότερα, σάβανο. Από την αρχαιότητα συμβόλιζε την αγνότητα, τα νιάτα, τη σύνεση και τη μετριοφροσύνη. Μεταγενέστερα, την υποταγή και την προστασία από το κακό μάτι ή τα κακά πνεύματα. Συνήθιζαν να το φορούν οι νύφες για να διώχνουν το κακό μάτι και τη γρουσουζιά όσων τις έβλεπαν και τις ζήλευαν αλλά αποτελούσε και ένα είδους κάλυπτρου.
Τα ετερόκλιτα αντικείμενα που συνθέτουν το έργο σχετίζονται άμεσα με την γυναικεία υπόσταση και το θηλυκό στοιχείο. Κοριτσίστικες κούκλες και παιχνίδια, πεταλούδες, κοσμήματα, κουφέτα, νήματα, καρδιές, μιλούν για ιστορίες της παιδικής ηλικίας, του γάμου και της μητρότητας.
Οι φράσεις κλισέ αιώνιων όρκων πίστης και αφοσίωσης όπως: “marry me”, “I do”, “forever” και “always” γραμμένες από κομμάτια συνθετικής γούνας και καρφίτσες τοποθετούνται πάνω στο πέπλο με χιούμορ και ειρωνεία παίζοντας με την αίσθηση του απαλού και του αιχμηρού.
Οι δαντέλες που αποτελούν σημαντικό στοιχείο του έργου, ως ένα καθαρά γυναικείο υλικό και σύμβολο, ταυτιζόμενο με την διαδικασία της πλέξης και την παράδοση, έρχονται σε αντίθεση με τα πιο σκληρά βιομηχανικά υλικά όπως την διαφάνεια του πλαστικού και του νάιλον που προβάλει ταυτόχρονα την ελαφρότητα αλλά και την σκληρότητα της ύλης.
Το εικαστικό πέπλο των penelope’s webs φορτωμένο με όλη αυτή την παρακαταθήκη μιλάει για την κοινωνική συνθήκη, τα όρια του τι είναι αποδεκτό, τα στερεότυπα, τον εμποτισμό του κοριτσίστικου ονείρου και ουσιαστικά την πολιτισμική διάσταση της ελευθερία
Το δρεπάνι με το ψαλίδι συνυπάρχουν ως το αρσενικό και το θηλυκό στοιχείο της χειρωνακτικής εργασίας που άλλοτε συνδιαλέγονται και άλλοτε αντιμάχονται.
Σε αντίθεση με το έργο ‘’la mariée’’ της Niki de Saint Phalle που μιλάει για την γυναικεία κοινωνική συνθήκη παρομοιάζοντας την νύφη ως ένα υπερφυσικό άκαμπτο σκιάχτρο τρόμου, φορτωμένο με το βάρος των πλαστικών αντικειμένων-συμβόλων που τρώνε την σάρκα της, το πέπλο των penelope’s webs ενσωματώνει τα ετερογενή στοιχεία κάτω από την κεντημένη επιφάνεια και τα αποκαλύπτει στον θεατή βήμα βήμα μέσα από την παρατήρηση, λειτουργώντας υποδόρια με χιούμορ, τρυφερότητα και σαρκασμό.»
Οι καλλιτέχνιδες που συμμετέχουν στην έκθεση είναι οι: Αλκαλάη Άρτεμις, Αναστασέα Άντα, Βασιλείου Βίκυ, Γκέκα Πέννυ, Δημητροπούλου Μάρθα, Ζέρβα Μπέτυ, Ζυγούρη Μαίρη, Κανακάκη Αικατερίνη, Κάσση Μαριγώ, Κοένιγκ Μαρία- Μαρίκα, Kraja Beskida,Κύρκου Ευδοκία, Κυρμακίδου Εύη, Λαγού Μαρία, Μιχαλακάκου Μάρω, Ευαγγελία Μπασδέκη, Μπέτσου Βίκη, Μύρκα Ιωάννα, Πέτροβα Μαργαρίτα, Πολίτη Σπυριδούλα, Ποταμιάνου Άρτεμις, Ριμπατσιού Κατερίνα, Σδούκου Ιφιγένεια, Σοφολόγη Φανή, Στοϊκού Ελευθερία, Τσιάτσιου Θεοδώρα, Φουρίκη Έφη, Χανιώτη Δήμητρα, Χιώτη Θάλεια, Penelope’s Web.
Επιμέλεια έκθεσης: Έφη Μιχάλαρου, Κριτικός Τέχνης & Επιμελήτρια Εκθέσεων, Μέλος της Ένωσης Ελλήνων Τεχνοκριτικών της AICA Hellas.
ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΕΚΘΕΣΗΣ: 24/6/2021 ΕΩΣ 31/10/2021
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
