Με αφορμή την παράσταση που θα παρουσιάσει η ομάδα το Σάββατο 24 και την Κυριακή 25 Φεβρουαρίου 2024 στις 7:00 μμ με ελεύθερη είσοδο στην αίθουσα εκδηλώσεων του 2ου Γενικού Λυκείου Λάρισας συζητάμε με κάποια από τα μέλη της, την Φανή, τον Κώστα, την Φένια και τον Γιάννη για την δουλειά της.
Η ομάδα αποτελείται από εργαζόμενους, φοιτητές, μαθητές και έχει σκοπό με την μορφή του θεάτρου να στείλει μηνύματα αγώνα και αλληλεγγύης στο λαό της πόλης μας, να συγκινήσει, να δώσει την δυνατότητα να παρακολουθήσουν θέατρο όσοι σε αυτές τις συνθήκες δυσκολεύονται.
Το έργο έχει τίτλο “Το αγόρι με την βαλίτσα” και βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Μάικ Κένι, σε μετάφραση Ξένιας Καλογεροπούλου ενώ την σκηνοθεσία έχει αναλάβει ο ηθοποιός Βασίλης Καρμίρης.
Όπως μας λέει η Φένια “Το θέατρο θεωρείται νομίζω αναγκαίο για κάθε οικογένεια αφού μάλιστα παρέχει από την πλευρά της ομάδας μας δωρεάν μια μοναδική ευκαιρία να μοιραστούν κοινές εμπειρίες γονείς και παιδιά και να ενισχύσουν τους δεσμούς τους μέσω ενός τέτοιου έργου αντλώντας ουσιαστικά μηνύματα. Το θέατρο μπορεί να προάγει τη φαντασία και την ανακάλυψη νέων κόσμων για τα παιδιά, ενώ παράλληλα προσφέρει συναισθηματική εμπειρία για όλα τα μέλη της οικογένειας.”
Η Φανή συνεχίζει “Σαν μέλος σωματείου της δύναμης του ΕΚΛ γνώριζα για την θεατρική ομάδα του και τα έργα που έχει ανεβάσει ως τώρα, τις δράσεις που είχε κάνει δίνοντας την δυνατότητα στους εργαζόμενους και στο λαό της πόλης να παρακολουθήσουν δωρεάν παραγωγές με αναβαθμισμένο περιεχόμενο. Ενημερώθηκα για την πρόθεση της ομάδας να ανεβάσει το συγκεκριμένο έργο και αποφάσισα να συμμετάσχω αφού μου κίνησε το ενδιαφέρον το περιεχόμενο και ο προσανατολισμός της.”
Ο Κώστας μιλώντας για το περιεχόμενο του έργου μας λέει: “Ζούμε σε εποχές σκοτεινές τόσο για τον λαό μας, όσο και για τους λαούς ολόκληρου του κόσμου. Καθημερινά χτυπάνε την πόρτα μας διαφόρων ειδών προβλήματα. Βλέπεις τον διπλανό σου να του παίρνουν το σπίτι για ψίχουλα, τους γονείς σου να ιδρώνουν όταν τους έρχονται οι λογαριασμοί, βλέπεις παιδάκια να χάνονται άδικα στην Παλαιστίνη, την σφαγή στην Ουκρανία, συνανθρώπους μας να χάνουν τα πάντα μέσα σε φωτιές και λάσπες, την παραπέρα μετατροπή των ζωών μας σε μια ατελείωτη μπιζνα. Ταυτόχρονα όμως με όλα αυτά βλέπεις και έναν αδιάκοπο αγώνα με σκοπό μια καλύτερη ζωή. Φοιτητές, μαθητές, εργάτες να παλεύουν για τους χώρους τους ενιαία και συλλογικά μέσα από φορείς που θέλουν να συσπειρώνουν τον λαό σε δύσκολες στιγμές και να δίνουν διέξοδο. Αυτός ο φορέας στην πόλη μας είναι χωρίς καμία αμφιβολία το Εργατικό Κέντρο Λάρισας.”
Η Φένια συμπληρώνει για την παράσταση: “Η συγκεκριμένη παράσταση μπορεί να επηρεάσει τόσο μικρούς όσο και μεγάλους, προσφέροντας διαφορετικές στιγμές συναισθηματικής σύνδεσης και διασκέδασης. Οι λόγοι για να παρακολουθήσει κάποιος την παράσταση μπορεί να είναι η απόδραση από την καθημερινότητα, η οικογενειακή έξοδος, η διέγερση της κριτικής σκέψης, η ανταλλαγή απόψεων, η συμμετοχή στα κοινά ειδικά όταν μιλάμε για μια καθαρά ερασιτεχνική ομάδα θεάτρου που δημιουργήθηκε από σωματεία.”
Η Φανή συνεχίζει: “Το έργο μας αναφέρεται στην προσφυγιά και την μετανάστευση και μάλιστα στην πιο βίαιη μορφή τους εξαιτίας του πολέμου. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά επίκαιρο και διαχρονικό θέμα και τα μηνύματα της παράστασης είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι θα ευαισθητοποιήσουν τους θεατές καθώς μέσα από το έργο βλέπουμε όλες τις εξελίξεις που βιώνουν οι λαϊκές οικογένειες στην καθημερινότητά τους”. Όσο για το όνομα της ομάδας λέει: “Όταν επανασυστάθηκε η θεατρική ομάδα του ΕΚΛ αποφασίστηκε να μετονομαστεί σε θεατρική ομάδα “Γιάννης Νεγρεπόντης” για να τιμηθεί αυτός ο σπουδαίος καλλιτέχνης, ο οποίος ήταν συντοπίτης μας καθώς και το εξαιρετικό έργο του, το οποίο μπορεί να εμπνεύσει και να ενθουσιάσει τη νέα γενιά και τους εργαζόμενους της πόλης μας που θα το γνωρίζουν και μέσα από δράσεις της ομάδας”
Ο Γιάννης συμπληρώνει: “Ο Νεγρεπόντης ήταν Λαρισαίος και διακρίθηκε σε όλα τα είδη του γραπτού λόγου: ποίηση, πεζογραφία, θέατρο, τραγούδι, κριτική, δοκίμιο, χρονογράφημα, σάτιρα, ευθυμογράφημα, παιδικά, ραδιοφωνικό σχόλιο. Τραγούδια του έχουν μελοποιήσει οι Μίκης Θεοδωράκης, Χρήστος Λεοντής, Λίνος Κόκκοτος και άλλοι. Από τους πρωτοπόρους της «πολιτιστικής επανάστασης» της δεκαετίας του ’60, έγινε ευρύτερα γνωστός και αγαπητός με το τραγούδι του «Το ακορντεόν». Κάπως έτσι αποφασίσαμε συλλογικά να ονομάσουμε την θεατρική μας ομάδα με το όνομα αυτού του εξαίσιου δημιουργού.” Και ο Κώστας συνεχίζει: “Από αυτή τη σκοπιά η θεατρική ομάδα του ΕΚΛ “Γιάννης Νεγρεπόντης”, σκοπό έχει να φωτίσει πλευρές της καθημερινότητας μας και να περάσει μηνύματα, μηνύματα αισιοδοξίας, μηνύματα ανάγκης αγώνα για όσα μας έρχονται. Η συγκεκριμένη παράσταση, εμπνευσμένη από το ομώνυμο βιβλίο, είναι ένας τρόπος έκφρασης της αλληλεγγύης στα χιλιάδες παιδιά που είτε καταφέρνουν να αρπάξουν την ευκαιρία να γλιτώσουν αναζητώντας μια καλύτερη ζωή, είτε, δυστυχώς στα επίσης χιλιάδες που χάνονται άδικα για τα κέρδη των λίγων.”
Η Φένια απαντά γιατί κάποιος εργαζόμενος, κάποιος φοιτητής ή μαθητής να συμμετέχει στην ομάδα : “Πολλοί θα μπορούσαν να είναι οι λόγοι για να συμμετάσχει κάποιος σε θεατρική ομάδα ποσό μάλλον σε αυτή του Εργατικού Κέντρου. Σκοπός μας είναι η προώθηση της κουλτούρας, η διασκέδαση των εργαζομένων και των παιδιών τους μέσω της τέχνης.”
Ο Κώστας απαντά γιατί ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα της ομάδας: “Δεν θα μπορούσε παρά σύμφωνο να με βρίσκει μια τόσο όμορφη προσπάθεια που εντάσσεται στα πλαίσια ενός πολύμορφου αγώνα, που θα καλεστούμε το επόμενο διάστημα να δώσουμε όλοι.”
Η Φένια μας λέει ακόμη πως ο λόγος μάλιστα που επιλέχθηκε το συγκεκριμένο έργο – Το αγόρι με τη βαλίτσα – “…είναι για να προσφέρει με ζωντάνια μια συναρπαστική σύγκρουση χαρακτήρων στην πλοκή ενώ ταυτόχρονα να προκαλέσει σκέψη σχετικά με θέματα όπως ο καθημερινός βίος με χαρές και δυσκολίες μέσα από τις περιπέτειες της ζωής.”
“Η τέχνη και ο πολιτισμός είναι λαϊκό δικαίωμα…” συμπληρώνει η Φανή θέτοντάς το ως βασικό στοιχείο της διεκδίκησης των σωματείων “Και φυσικά ο αγώνας για τα ζητήματα αυτά είναι μέρος της πάλης του εργαζόμενου λαού. Επιλέγουμε λοιπόν το θέατρο σαν μορφή εμψύχωσης, διαπαιδαγώγησης και καλλιτεχνικής έκφρασης. Συνεπώς γι’ αυτό μιλάμε για επιτακτική ανάγκη και όχι για πολυτέλεια και μάλιστα ακριβοπληρωμένη όπως είναι σήμερα.”
Κλείνοντας η Φανή μας λέει πως : “Η παράσταση δεν έχει εντυπωσιακά σκηνικά και φανταχτερά κουστούμια. Θεωρώ όμως ότι θα συνεπάρει τους μικρούς θεατές γιατί παρουσιάζεται σαν το παραμύθι του Σεβαχ και με την φαντασία τους θα ταξιδέψουν μαζί με τον ήρωά μας. Και οι μεγάλοι όμως θα ενθουσιαστούν και συνάμα θα συγκινηθούν καθώς η ιστορία του πρωταγωνιστή θα τους θυμίσει τις ιστορίες πολλών παππούδων οι οποίοι πέρασαν μεγάλες περιπέτειες για να φτάσουν στον προορισμό που έκαναν τελικά πατρίδα τους. Περισσότερα στην παράσταση…”
Με αυτά τα λόγια αλληλεγγύης αλλά και αγάπης για την τέχνη η Θεατρική Ομάδα του Εργατικού Κέντρου Λάρισας καλεί κάθε λαϊκή οικογένεια της πόλης να έρθει και να παρακολουθήσει την παράσταση.
Πληροφορίες – Κρατήσεις (πρωινές ώρες) : 241 025 0708
Σκηνοθεσία: Βασίλης Καρμίρης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Αντιγόνη Δραγώγια
Επιμέλεια Ηχου : Αχιλλέας Σίμος
Φώτα: Βασίλης Λιάκος
Παίζουν:
Ειρήνη Τσότσα – Αφηγήτρια
Μελίνα Λανάρη – Γυναίκα αφεντικό
Βαγγέλης Κουτσαμάνης – Βοσκός / Ξένος πατέρας
Ηρακλής Μπαλάνος – Πατέρας / Άγνωστος / Καπετάνιος
Γιάννης Παπουτσής – Οδηγός Λεωφορείου / Γέρος / Αδερφός
Φένια Κυριακοπούλου – Γριά
Μαρία Βανακάρα – Κρίσια
Κώστας Ζαχαράκης – Ναζ
Φανή Καμπέρη – Μητέρα / Ξένη Μητέρα
