Συνέντευξη στον Απόστολο Παπαδόπουλο
Μου έκανε εντύπωση από την πρώτη στιγμή που την είδα στη σκηνή του Θεάτρου Τεχνών στην παράσταση “Η εκδίκηση της Ιοκάστης – Δίχως φρένα”. Η υποκριτική της ικανότητα και η γοητεία της ξεχωρίζουν από μακριά, γι’ αυτό άλλωστε της εμπιστεύτηκαν και τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Ιοκάστης, αν και η ίδια δεν θέλει να αναφέρει την λέξη “πρωταγωνίστρια” αλλά ότι απλά “εγώ έχω περισσότερα λόγια από τους άλλους”, ίσως επειδή είναι προσγειωμένη και απόλυτα συνειδητοποιημένη. Αυτό το εισέπραξα και όταν συναντηθήκαμε για την συνέντευξη. Ας δούμε όμως παρακάτω τα όσα έχει να πει η Κατερίνα Μαργούδα για το θέατρο, την υποκριτική, το παρόν και το μέλλον της σε αυτό τον χώρο.
Αρχικά μου περιγράφει την παράσταση:
“Είναι ένα αξιόλογο έργο με πάρα πολύ ωραίο σενάριο και πλοκή και δεν αφήνει τον θεατή να βαρεθεί καθόλου, είναι εφτά ρόλοι στο έργο, εγώ παίζω την Ιοκάστη και έχω περισσότερα λόγια, είναι ένα σύγχρονο έργο που όμως παραπέμπει στην εκδίκηση της Ιοκάστης από την αρχαία τραγωδία. Είναι γραμμένο από τον Λεωνίδα Τσίπη τον οποίο περιμένουμε να έρθει να μας δει, όπως υποσχέθηκε. Είναι σε σκηνοθεσία Χρήστου Δημητριάδη και θα παίζεται μέχρι τέλη Ιανουαρίου στο Θέατρο Τεχνών, μετά είναι προγραμματισμένο άλλο έργο – η “Γκόλφω” συγκεκριμένα – που όμως δε θα παίζω εγώ.”
Πως ξεκίνησε όμως την πορεία της ως ηθοποιός και έφτασε να πρωταγωνιστεί σε ένα θέατρο με μεγάλη ιστορία στην Λάρισα;
“Το κανονικό μου επάγγελμα είναι αισθητικός αλλά πάντα ήθελα να δοκιμάσω με την υποκριτική, έτσι ξεκίνησα εντελώς ερασιτεχνικά στον “Σύλλογο Γυναικών Άλκηστις” που ίδρυσε η Άντα Καζαντζή, έπαιξα τότε στο έργο “Ο πειρασμός της ευτυχίας” του Καζαντζάκη όπου σκηνοθέτης ήταν ο Άκυς Μητσούλης, ο οποίος μετά με πρότεινε να πάω στην ερασιτεχνική ομάδα “Ανδρέας Τσατσαρής”, ήρθε όμως η δύσκολη περίοδος της πανδημίας και δεν κάναμε όσα είχαμε προγραμματίσει, μετά με κάλεσε πάλι ο Άκυς στη Νίκαια και έπαιξα στην κωμωδία ονόματι “Τοκ Τοκ”, ώσπου μου ήρθε η πρόταση από το Θέατρο Τεχνών για την παράσταση που παίζω τώρα όπου πέρασα από οντισιόν και πήρα τον ρόλο. Είναι δύσκολο γιατί οι ερασιτέχνες ηθοποιοί τα απογεύματα εργαζόμαστε και κάνουμε πρόβες το βράδυ, αλλά αν αγαπάς κάτι τα προλαβαίνεις όλα” Για τον Άκυ Μητσούλη λέει μόνο τα καλύτερα: “Εξαιρετικός σκηνοθέτης και πάρα πολύ καλός άνθρωπος που με έχει βοηθήσει αρκετά ο Άκυς”
Πως, όμως, κατά τη γνώμη της αντιμετωπίζει το λαρισαϊκό κοινό το θέατρο – γενικότερα – και τι θα ήθελε να διορθωθεί;
“Η Λάρισα αγαπάει πολύ το θέατρο και το βλέπουμε αυτό και στις παραστάσεις των τοπικών ερασιτεχνικών ομάδων και τα καλοκαίρια που γεμίζει το Κηποθέατρο.” Και συνεχίζει λέγοντας “Θα έπρεπε να γίνεται πολύ πιο επαγγελματικά, θα έπρεπε να υπάρχουν σχολές υποκριτικής γιατί υπάρχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον από ανθρώπους που θέλουν να ασχοληθούν με το θέατρο, όχι μόνο σε επαγγελματικό επίπεδο αλλά και σε ερασιτεχνικό. Υπάρχουν πολλές ερασιτεχνικές ομάδες που ασχολούνται αλλά δεν υπάρχουν οι δομές, θα έπρεπε να φροντίσει ο Δήμος να υπάρχει κάτι πιο επαγγελματικό – μια δραματική σχολή, επίσης ένας πιο κατάλληλος χώρος, γιατί παίζει μεγάλο ρόλο, στα σχολεία ακόμα θα μπορούσε να γίνεται κάτι σαν μάθημα θεάτρου.”
Έχει δει κακές συμπεριφορές από συμπρωταγωνιστές της και γενικότερα άτομα του θεάτρου όσο ασχολείται;
“Όχι! Δεν έχω δει καμία κακή συμπεριφορά, να το βλέπει κάποιος ανταγωνιστικά δηλαδή, μετά τις παραστάσεις πηγαίνουμε κάθε βράδυ όλοι μαζί για ένα κρασί να φανταστείς, έχουμε όλοι καλές σχέσεις μεταξύ μας. Από την άλλη μεριά εγώ επειδή είμαι ένας άνθρωπος πολύ χαρούμενος που εστιάζω στα θετικά κάθε ανθρώπου, βάζω τα όριά μου στους αρνητικούς ανθρώπους και δεν δίνω πολύ σημασία σε σχόλια που ακούγονται επειδή είναι ψυχοφθόρο όλο αυτό. Άλλωστε δε μπορούμε να αρέσουμε σε όλους.”
Τέλος την ρωτάω για το μέλλον που θα ήθελε να έχει στο Θέατρο Τεχνών και στον χώρο του θεάτρου γενικότερα – ακόμα και σε κάτι μεγαλύτερο, εκτός Λάρισας.
“Δε ξέρω αν θα είμαι και στις επόμενες παραστάσεις του Θεάτρου Τεχνών, εξαρτάται το έργο και το αν με θέλουν. Εφόσον είμαι πλέον σε μια πιο μεγάλη παράσταση και πληρώνομαι από αυτό που κάνω για μένα είναι ήδη ένα βήμα παραπάνω. Θεωρώ προσωπική μου επιτυχία και είμαι πολύ χαρούμενη που είμαι στο Θέατρο Τεχνών και οι συγκυρίες τα φέραν έτσι ώστε να γνωρίσω τον Χρήστο (Δημητριάδη) και να μου εμπιστευθεί τον ρόλο. Σκέφτομαι να το εξελίξω, ίσως κάνω κάποια μαθήματα θεάτρου διαδικτυακά, θέλω να μαθαίνω πράγματα όχι να μένω στάσιμη. Εκτός Λάρισας δε ξέρω αν μπορούσα να κάνω κάτι γιατί έχω άλλο μόνιμο επάγγελμα, αν μου δοθεί βέβαια η ευκαιρία θα την αρπάξω.”
Άντι επιλόγου θα σας προτείναμε να κλείσετε άμεσα ένα εισιτήριο για την πρώτη διαθέσιμη παράσταση στο Θέατρο Τεχνών Λάρισας, και γενικά να στηρίζετε το θέατρο και τον πολιτισμό γενικότερα!
